Spiegels & biljetten – magisch pasen (2/2)

Welkom terug bij de allergrootste show in het wereldtheater! Na een kort inleidend stuk is het vandaag tijd voor de grote ontknoping. Hou je vast!

Goocheltrucs theorie deel 2

In de vorige post is de basis gelegd. Het is tijd om een stapje verder te gaan in de “algemene goochel theorie”. Want naast de vaste gangen of basisingrediënten zijn er ook regels voor hoe het wordt opgediend en geserveerd:
1) Niets is wat het lijkt. Als de goochelaar tijdens de terugkeer de duif opnieuw laat zien, is dat vrijwel nooit dezelfde duif. Ja, het is misschien schokkend, maar de eerste duif is dood… en de duif die “terugkomt” is een andere duif die op de eerste lijkt…
2) Nieuwe attributen. Bij de ontknoping komen vaak nieuwe attributen in het spel. De duif blijkt uit de hoed te komen, die daarvoor eigenlijk nog geen functie had. Maar denk ook aan attributen als een spreukenboek, spiegels of geldbiljetten…
3) Afleiding. Zonder afleiding geen succesvolle truc. De toeschouwers moeten hun aandacht bij iets anders hebben als de goochelaar zijn werk doet. Door wat hij vertelt, de hoofd- en handgebaren verleidt hij de toeschouwers gefocust naar links te kijken, terwijl er op dat moment juist rechts wat gebeurt…

Okay, terug naar de grote truc. Maar eerst moet ik jullie nog twee dingen laten zien om het geheel voldoende inhoud te geven. Speciaal voor vandaag heb ik het volgende meegebracht:

  • Een donkere spiegel
  • Een geldbiljet

Een donkere spiegel

Want nu zien wij nog door een (donkere) spiegel in raadselen, doch straks van aangezicht tot aangezicht. Nu ken ik onvolkomen, maar dan zal ik ten volle kennen, zoals ik zelf gekend ben.
– geschreven door Paulus, het liefdesgedicht uit het bekendste spreukenboek ter wereld

Deze spreuk is al vele malen uitgesproken, maar vandaag zal ik er een wat ander licht op werpen. Want eeuwenlang leek deze spreuk grofweg twee dingen te kunnen betekenen:
1) Tot 2,000 jaar geleden tastten de mensen in het duister. Jezus was de volle openbaring en nu kunnen we hem helemaal kennen. Hij is het volmaakte geluk en de echte zegen.
2) Voor ons als mensen is het leven hier niet te bevatten. In de hemel zullen we alles begrijpen en voor altijd gelukkig zijn.

illusieVandaag zal ik onthullen wat deze spreuk eigenlijk betekent. Het heeft namelijk van alles te maken met de grote verdwijntruc. Ik zal de spiegel er even bij pakken. Laat hem die ogen heeft, het zien:
3) Kijk, we leven in een wereld die werkt als een donkere spiegel. De begrippen ‘donker’ en ‘spiegel’ creëren de illusie dat er ‘licht’ moet zijn aan de andere kant. Het ware geluk en de ultieme zegen. En dat terwijl er in werkelijkheid slechts leegte is achter de spiegel. Straks sla ik de spiegel kapot, zodat je de realiteit zult zien: kijk de leegte maar recht in “het aangezicht”.
De spiegel suggereert een absolute waarheid, waarin jij maar een onvolkomen mens bent. Echter, als de spiegel kapot is, zul je ten volle beseffen dat niemand de absolute waarheid kent. Net zoals anderen jou altijd maar beperkt kunnen kennen, zul je zien dat jij jezelf ook maar beperkt kent… zonder spiegel zie je een leegte in jezelf en in de ander.

Het geldbiljet: betaling of vergeving

Okay, kijk maar weer naar mij. Let op, want we komen dichterbij de kern!
20-euroHier komt het tweede attribuut: een bankbiljet. Toen ik die spiegel kocht, heb ik betaald met net zo’n briefje van 20 euro. Ik had verder niets bij me dat de verkoper wilde hebben in ruil voor de spiegel. Als alternatief gaf ik hem zo’n biljet. Even tussen jou en mij: eigenlijk is zo’n briefje van papier gemaakt en in zichzelf nauwelijks wat waard…Toch nam de verkoper het aan. Het briefje dekt als het ware de leegte van het feit dat ik niets had om te ruilen voor de spiegel. Het is de moderne versie van wat vroeger een schuldbrief was. Een schuldbrief of bankbiljet verhult de leegte. Opnieuw een vorm van het “bijzondere object”…

Floep! En weg is ook het biljet.

Wat gebeurt er hier, vraag je? Ook deze verhullende illusie van geluk en vervulling wordt weggenomen. Wist je dat men dit fenomeen al duizenden jaren ‘vergeving’ noemt? Volgens kenners betekent het woord vergeven: wegnemen of loslaten.

Vergeving is: de illusie van de schuldbrief wegnemen en het loslaten van de wil om de leegte te verhullen.

Goed. Dan is nu het moment aangebroken waar je al die tijd op zat te wachten. Let’s bring it back!

Verlossing

Hiervoor heb ik wel je medewerking nodig. Kom maar naar voren, want het gordijn is open, de spiegel gebroken. Het lijkt misschien spannend, maar loop maar naar binnen, de donkere leegte in. Ja, je bent nu vrij. Verlost zo je wilt. Niet door het “bijzondere object”, maar van het “bijzondere object”.

Niet verlost door de vrucht, maar van de vrucht, niet verlost door de God verstopt achter het gordijn van het heilige der heilige, maar verlost van die God. Niet verlost door de ultieme geluksbrenger Jezus, maar van het ultieme geluk van Jezus, niet verlost door de ontsnapping naar de hemel, maar van de ontsnapping naar de hemel…

Maak je geen illusies, in het donker zul je het niet gelijk allemaal zien. Knipper maar met je ogen. Niet om in een oogwenk opgenomen te worden naar hogere sferen, maar om je warme tranen de vrije loop te laten. Laat ze maar stromen over de littekens die de kapotte spiegel in je handen achterliet. Is dat het dan? Nee, het kan een heel gevecht zijn om je te laten vallen in de omarming van de leegte… waar je je gelukkig mag rekenen als je het niet ziet, maar het gewoon aanneemt zoals het komt.

Opstanding

Sta maar op, want de opstanding is geen ontsnapping aan de duisternis en leegte. Het is haar omarmen en “Ja” tegen haar zeggen. Opstanding leek ooit een reactie op de dood. Nu zie je dat het liefde in actie is te midden van de duisternis. 

Neem bij de uitgang maar een scherf mee, want wie zei er dat een gebroken spiegel ongeluk brengt?

 

54 gedachten over “Spiegels & biljetten – magisch pasen (2/2)”

  2. Wauw !!! Chapeau !!
    Ik denk dat wat jij hier zo mooi in beeldspraak brengt, niet zo diep zou doordringen als dit in gewone woorden zou gegoten worden.
    Mijns inziens kom jij tot wijze inzichten. Je hebt de leegte ontdekt en je ontkent ze niet. Nu breekt misschien het tijdstip aan om meer inzicht te krijgen in die “leegte”.

    Vriendelijke groet

    Geliked door 3 people

  3. Wat opnieuw een prachtig vervolg op jouw eerste artikel. Werd er helemaal stil van en sta nu als het ware, met een glasscherf in m’n handen wat om me heen te kijken. Net als vroeger, na de show van mijn vader, ik na afloop óók buiten stond, zónder glasscherf. Want die verwachtingen, dat bijzondere op het podium, wilde ik vasthouden, net als die spannende verhalen op de zondagsschool. Dat was toch ook een realiteit daar, ik had het toch met mijn eigen ogen gezien?
    Eenmaal thuis, was dat magische weg, dan was het weer koud, eenzaam en arm, arm aan liefde.
    Maar….., als klein meisje zijnde, hoorde ik over God en stelde me voor, dat het dezelfde sfeer zou kunnen hebben als op dat podium en als in die verhalen van de bijbel. En daar, bij die God, was het vast en zeker goed.
    In mijn geval werd dat een lange, lange weg van vergissingen en valkuilen, op zoek naar die God, waarbij ik mijzelf bijna volledig heb uitgeleverd.
    Op zoek naar……liefde?
    Op zoek naar….. de waarheid?
    En wat vond ik? Een afhankelijk, verslavend, ziek makende leegte, een klem, een ravijn.
    Toen was de zoektocht beëindigd. Op de grens van “Het niet-meer weten”, was het zoeken naar God, over, op, uit.
    En….. ik had er niets voor hoeven te doen, niet aan iets of Iemand vergeving vragen, geen boete hoeven te doen, geen schuld bekennen, niets betalen.
    Uitsluitend, mijzelf aankijken!
    En nu?
    Ik leef, óók als de realiteit van het leven vaak eenzaam is.
    IK LEEF….. IK HEB LIEF en…… IK WORD BEMIND!
    Dank je wel DivineDecay, dat je door jouw verhaal, ook bij mij woorden laat komen, die voor mij verhelderend en genezend zijn!

    Leefse!
    Aaltje.

    Geliked door 3 people

    1. Dank voor je mooie reactie, Aaltje.
      Bizar genoeg komt jouw reactie dat je als het ware met een scherf in je hand stil om je heen staat te kijken, ook best wel weer binnen.

      Fijn dat het verhelderend en genezend voor je werkte.
      All the best!
      Mvg
      Divine Decay

      Geliked door 2 people

  4. Make no mistake, een gedicht uit de serie Seven Stanzas for Easter van de Amerikaanse dichter John Updike (1932-2009)

    Vergis je niet: als hij al opstond,
    dan was het met zijn lichaam;
    als niet de afbraak van de cellen omkeerbaar was, de moleculen
    elkaar terugvonden, met nieuw vuur in de aminozuren,
    dan valt de kerk.

    Het was niet net als de bloemen,
    die iedere zachte lente terugkomen,
    niet als zijn geest in de monden en de waterige
    ogen van de elf apostelen;
    maar als zijn vlees; het onze.

    Dezelfde scharnierende duimen en tenen,
    hetzelfde hart, met kleppen,
    doorstoken, gestorven, bedorven, even opgehouden, en toen
    met eeuwige macht weer bij elkaar geraapt,
    om nieuwe kracht te bevatten.

    Laten we geen grappen met God maken, met metaforen
    en analogieën om de bovenwerkelijkheid heen draaien,
    niet van het gebeuren een gelijkenis maken, een souvenir
    uit vergeten goedgeloviger tijden:
    laten we de hoofdingang nemen.

    De steen is weggerold, geen ding van papier-maché,
    geen steen uit een verhaaltje,
    maar de enorme kei van de tastbaarheid, die langzaam
    knarsend als de tijd, voor ieder van ons
    het daglicht wegneemt.

    En als we een engel bij het graf willen hebben,
    laat het dan een echte engel zijn,
    kwantummechanisch verantwoord, met flink wat haar,
    goed te zien in het ochtendlicht, gekleed in linnen
    van een echt weefgetouw.

    Laten we niet proberen het minder monsterlijk te maken,
    voor ons gemak en ons gevoel voor schoonheid,
    zodat we niet, ooit, in een ondenkbaar uur,
    ons moeten schamen voor het wonder,
    en overdonderd worden.

    Vertaling Menno van der Beek, november 2006, januari 2007

    Like

    1. Mooi gedicht over de opstanding. (Ik moest wat glimlachen om het feit dat het gedicht zelf verbied om er beelden en analogieën van te maken terwijl het gedicht zelf bol staat van de vergelijkingen – daarnaast zien veel christenen de verhalen uit het oude testament als typologie van de opstanding. Ik ga er maar vanuit dat dat allemaal prima is en ik het allemaal verkeerd doe?)

      Lijkt me wel fijn om in 2006/2007 eindelijk iemand te hebben die met een opgestoken vingertje weet aan te wijzen wat wel en niet mag. Lekker toch zo’n vooringenomen zekerheid? (Ik weet hoe het voelt! )
      Ik heb waardering voor dat het gewoon eerlijk eindigt met de angst voor het “wat anders”. Ieder z’n eigen strijd en angsten…

      Kun je toelichten wat je gedachte was bij het reageren met dit gedicht?

      Mvg
      Divine Decay

      Geliked door 1 persoon

  5. De beschrijving van de opstanding van Christus in de evangeliën is òf a) naderhand verzonnen of b) waar gebeurd.

    Als het verzonnen is dan zijn de auteurs van het evangelie ongelooflijk dom en naïef, want wie verzint nu zo’n bizar verhaal, dat op het moment van verschijnen nog gemakkelijk ontmaskerd kon worden. En wat wilde men ermee? Een vreemde manier om de boodschap van Jezus te promoten en/of elkaar moed in te spreken met een bedacht verhaal, waarin de hoofdpersonen een dubieuze rol krijgen toebedeeld.

    Als het waar gebeurd is dan is de leugen van het Sanhedrin (Mattheus 28 : 11-15) wel erg doorzichtig. Discipelen, twee dagen ervoor nog zo bang, dat ze allemaal op de vlucht sloegen durven zich nu schuldig te maken aan schennis van een graf, dat streng bewaakt werd door Romeinse soldaten? Romeinse soldaten, die liggen te slapen, terwijl ze de wacht moesten houden? Joodse leiders, die besluiten om de grafschenners te laten wegkomen in plaats van hen en het gestolen lichaam op te (laten) sporen?

    De Farizeeën en schriftgeleerden hebben geloofd, dat Jezus werkelijk was opgestaan. Anders hadden ze niet zulke drastische en kostbare maatregelen hoeven nemen. Ze worden daarmee tegen hun wil de eerste getuigen van de opstanding op het moment dat de discipelen nog in opperste verwarring zijn.

    Je kunt ervoor kiezen om te geloven dat Jezus werkelijk is opgestaan en ook ervoor kiezen om de feiten bewust te negeren door onverschilligheid of spot. Deze blog is een voorbeeld van het laatste. Taalkundig gezien uitdagend en aantrekkelijk, maar naar de inhoud venijnig. En ongewild een teken, dat de opstanding van Jezus niemand, die zich er echt in verdiept ongemoeid laat. Het is voor of tegen, je moet kiezen.

    Like

  6. Feiten????? Feiten?????? Er zijn helemaal geen feiten. Alleen maar verzonnen verhaaltjes van een paar duizend jaar oud, die jij voor waar aanneemt.

    Je kunt ook de feiten negeren dat kabouters bestaan, maar als je er in verdiept kan het je niet ongemoeid laten. Het is voor of tegen. Je moet kiezen.

    Geliked door 1 persoon

  7. Ik lees niet zozeer spot alswel teleurstelling in het verhaal. Inhoudelijk kan ik er niet zo heel veel over zeggen, wellicht ook omdat het, en verbeter me gerust, een verwerking lijkt van een bepaalde manier van geloven die heel ver van me afstaat. Oecumene is iets heel moois, daar niet van, maar die twee sleutelwoorden die in mijn geloof, mijn wereldbeeld, centraal staan, namelijk ´gradueel’ en ´organisch’, daar zit nou net het verschil tussen het katholiek geloof en de stromingen die uit de Reformatie zijn voortgekomen. Of het nou gaat om zonde, deugt, rechtvaardiging, vergeving, verschil van mening, etc. etc. dat zijn allemaal zaken die m.i. substantie moeten hebben, je moet het a.h.w. aan kunnen wijzen, beargumenteren. En dat levert dan een heel palet aan grijstinten op. Mijn geloof in het heilswerk van Jezus Christus en Zijn opstanding uit de dood, begint dus voor mij in het hier en nu, bij dat er water uit mijn kraan en stroom uit mijn stopcontact komt. Omgekeerd zou mijn ongeloof er dan ook ongeveer zó uitzien: http://www.antondewit.nl/tekortschieten-in-ongeloof/

    Like

    1. Dank Anthony,
      We hebben het samen al eens eerder benoemd: we hebben een totaal andere achtergrond en spreken een andere taal. Dat is best jammer, want we lezen de woorden maar begrijpen elkaar niet. (Jij gaf aan de inhoud van de post niet te begrijpen, ik snap de inhoud van je reactie niet).
      Toch waardeer ik het dat je blijft reageren en proberen.
      Dank!
      Mvg
      Divine Decay

      Like

      1. Jij bedankt dat je mee blijft proberen het lijntje a.h.w. open te houden. 🙂 juist in tijden zoals deze, waar ik overal om me heen sociale afbraak zie, geloof ik erg in het belang van dialoog. Maar ik bedacht me misschien een aardige metafoor die wellicht wat duidelijkheid kan scheppen over hoe ik erin sta. Ik zag laatst die nieuwe Disney-film; Tomorrowland. Ik zal niet het hele plot verklappen. 😉 Maar één van de thema’s die voorbij komt is dat een man op een gegeven moment ontdekt dat zijn zielsmaatje ‘maar’ een robot blijkt te zijn en daardoor verbitterd is geraakt. Dát is dus een reactie waarin ik me niet zou kunnen verplaatsen. Zeker, als ik er achter zou komen, dan zou dat een schok zijn, ik zou er aan moeten wennen, etc. etc. Maar uiteindelijk zou er voor mij per saldo niets veranderen, omdat er tóch sprake is van daadwerkelijke interactie, een relatie, waar zowel ik als de ander, wat dan ook precies de aard van die ander moge zijn, een beter en rijker persoon van wordt.

        En zo zie ik ook het verschil tussen geloof en ongeloof, dat is m.i. een gevoel. Let wel, ik vind gevoelens van belang, daar moet ik ook zeker rekening mee houden, maar emoties komen en gaan, daar ga ik niks op bouwen. Met mijn verstand echter ben ik constant één grote rekensom aan het maken en het is geen ´gesloten’ som, er worden elke keer nieuwe elementen aan toegevoegd, maar per saldo is het antwoord steeds hetzelfde; ik ben beter af als ik mijn symbiotische relatie met de Kerk voortzet, mijn omgeving, ja zélfs mijn dierbare antiklerikale vader 😉 vindt ook dat ik door die relatie een beter mens ben geworden én ik durf ook nog steeds die loeizware gewetensvraag of de rest van de mensheid beter af zou zijn als ze, zij het voorzichtjes en gradueel, wat katholieker zou worden, met ´ja’ te beantwoorden. En ´that’s it’, de rest is voor mij abstract. Een aardig studeerkamervraagstuk. Meer niet.

        Like

  8. Nu ik hier sta
    de show voorbij
    een spiegelscherf snijdt in mijn hand
    ik kijk
    een druppel bloed
    bevlekt de grond
    de scherf doet pijn
    en schreeuwt naar mij
    laat los laat los laat los
    maar ik hou vast
    en kijk naar wat het mij te zeggen heeft
    mijn eigen beeld weerspiegelt
    ik zie mijzelf en weet
    de leegte dat ben ik
    de liefde dat ben ik
    en het is goed
    het mag er zijn
    het bloeden stopt alweer

    Geliked door 2 people

  9. Beste DD,

    Er is op zichzelf niets mis met analogieën en metaforen. De Bijbel gebruikt die ook vaak. Maar het is ook heel duidelijk, dat de opstanding van Jezus Christus als feit wordt gepresenteerd, als werkelijk gebeurd op een bepaalde plaats en in een bepaalde tijd. Dat is ook wat de schrijver John Updike in dit gedicht wil zeggen. Hij heeft ook veel fictie geschreven, maar dan is het ook duidelijk,dat het fictie is.
    Natuurlijk kun je ervoor kiezen om de opstanding van Jezus niet te geloven. Maar wees daar dan duidelijk in, zou ik zeggen. Wat dat betreft heb ik waardering voor de duidelijkheid van Grobbo. In tegenstelling tot predikanten als Ter Linden, die zegt: de opstanding is wel waar, maar niet echt gebeurd. Wat betekent het dan in vredesnaam, dat de opstanding wel waar is?

    Je schrijft dat mijn standpunt je duidelijk is. Dan is het duidelijk, dat wij over de opstanding van Christus verschillende en tegengestelde standpunten hebben. Dat kan. Maar waarom vraag je dan nog naar mijn intentie? Moet ik dan een bijzondere intentie hebben om jou tegen te spreken? Het gaat erom wat de waarheid is. Het is een belangrijk punt, ook in jouw ogen. Anders zou je er niet zoveel aandacht aan besteden.
    Je vraagt om reacties en dus geef ik die, zoals anderen dat ook doen.
    Wat is trouwens jouw intentie om dit alles te schrijven? Je hebt een leuke stijl en je krijgt ook best wel bijval en herkenning. Maar ik begrijp nog steeds niet waarom je zoveel aandacht besteedt aan een verhaal van 2000 jaar geleden, dat door velen niet meer geloofd wordt. Waarom zoveel aandacht voor de bijbel en niet voor bijvoorbeeld de Griekse mythen en sagen? Ik denk het antwoord te weten: omdat de bijbel zich presenteert als de waarheid, waarvoor of waartegen je moet kiezen.

    Mvg

    Henk

    Like

    1. Hey Henk,

      Fijn he, alles zo zeker weten en dat alles ook zo duidelijk is. Heerlijk overzichtelijk ook als er altijd maar twee opties zijn en je zelf feitelijk altijd de beste hebt gekozen. Fantastisch lijkt het me als je zelfs je vragen aan een ander direct zelf al kunt beantwoorden. Je zult wel heel erg gelukkig zijn. Werkelijk een stralend voorbeeld om na te volgen!

      Het enige dat ik nog niet begrijp is dat je er zo weinig van lijkt te genieten en je tijd verdoet aan online wijzende vingertjes opheffen. Maar goed ik zit natuurlijk in het kamp van de verkeerde optie… ik zal wel verblind zijn of zo?

      Het lijkt er op dat je nogal wat wrok koestert naar ene meneer “Ter Linden”. Nu blog ik anoniem, maar misschien helpt het als ik verklap dat ik geen “Ter Linden” heet. Ik ken de beste man niet en heb nooit iets van hem gelezen of geluisterd. Het is m.i. een beetje raar dat je nu voor de zoveelste keer op deze blog, op iemand anders loopt af te geven? Zou je deze beste man niet even direct opbellen en hem even persoonlijk vertellen waar hij er naast zit? Dan praat jij het lekker van je af, kan hij leren hoe het allemaal zit en als bonus zou het ons beide ook best wel wat energie kunnen gaan schelen, lijkt me zo. Ideetje?

      Nee, ik geloof niet dat ik Jezus wil bespotten, dat is niet mijn bedoeling. Het is zelfs niet mijn verlangen om jou te bespotten, al moet ik eerlijk zeggen dat je het me wel bijzonder moeilijk weet te maken. Maarja, ik ben van de verkeerde optie, he. Dus ja, je zult het wel begrijpen, hoop ik.

      Oh, en ja, het was misschien ook dom van me te verwachten dat je iets wilde bereiken met je reacties. Een bepaalde intentie had met het reageren. Ik zal die verwachting direct bijstellen. Ik zie nu eindelijk in dat het gaat om jouw waarheid. Excuses voor mijn traagheid in deze.

      Mijn eigen intentie voor het schrijven van deze blog kun je – verrassend genoeg – vinden op deze blog zelf. Heb je ‘waarom Divine Decay’ en ‘wie is Divine Decay’ gelezen? Om lezers te helpen dit niet te missen, heb ik deze pagina’s in het menu geplaatst. Dom van me natuurlijk…

      Ik ben vanaf mijn geboorte opgevoed met de Bijbel en het verhaal van 2000 jaar geleden. In dat opzicht is het onderdeel van mijn geschiedenis/erfenis. Dat accepteer en omarm ik. Al ben ik er wat anders naar gaan kijken, fascineert het onderwerp me nog steeds en schrijf ik ook in de eerste plaats voor mezelf. Om dingen een plek te geven, soort van therapeutisch. Hier en daar om eens wat proefballonnetjes op te laten. Het helpt me soms om iets op te schrijven en dan een paar dagen later terug te lezen. Jij en anderen mogen meelezen en reageren en het er zelfs mee oneens zijn. Sterker nog, ik sta open voor een dialoog.
      Het punt is alleen dat een goed en zinvol gesprek veel met respect en vertrouwen te maken heeft. Zal ik dan maar zo eerlijk zijn door te schrijven dat je nou net daar niet echt indruk hebt gemaakt tot dus ver?
      Wie weet komt dat nog. Twijfelaar als ik ben, wil ik die optie gewoon open laten.

      Fijne tweede paasdag!

      Mvg
      Divine Decay

      Geliked door 2 people

  11. Dag Divine Decay,

    Er zijn maar weinig dingen waar ik zeker van ben en ik heb heel veel twijfels. In de eerste plaats twijfel ik aan mezelf. Maar we kunnen het eens zijn over de volgende uitspraak: ‘Jezus is wel opgestaan of Hij is niet opgestaan.’ Daar zit toch niets tussen?
    Je kunt natuurlijk zeggen, zoals veel mensen in de praktijk doen: het is niet belangrijk of Hij wel of niet is opgestaan. De meeste mensen interesseert het niet. Maar jij lijkt daartoe niet te behoren. Evenmin als de Farizeeën en schriftgeleerden die (als het verhaal waar is natuurlijk) er alles voor deden om het verhaal van de opstanding de kop in te drukken en zodoende (als het verhaal waar is natuurlijk) nu juist lieten blijken dat ze er allerminst onverschillig tegenover stonden. Evenals de Islam, die zijn best doet om te ontkennen dat Jezus gekruisigd is, laat staan dat Hij opgestaan zou zijn.
    Er zijn dus inderdaad maar twee mogelijkheden. In mijn reacties probeer ik dàt te benadrukken. Niet zozeer, dat ik de juiste optie heb gekozen. Want dat ik geloof dat Jezus is opgestaan heb ik niet van mijzelf en ik wil mij ook helemaal niet verheffen boven degenen, die dat niet kunnen geloven. Maar ik vind het veelzeggend, dat ds. Carel ter Linden, die evenals zijn broer Nico ter Linden bekendheid geniet omdat hij diverse kerkelijke huwelijks- en rouwdiensten in het koninklijk huis heeft geleid de uitspraak deed: De opstanding is wel waar, maar niet echt gebeurd. Wat kun je daar nu mee?
    We leven in een tijd, die allergisch is voor zekerheden en waarheid. Er lijkt geen waarheid meer te zijn. Pilatus vroeg al: Wat is waarheid? Vervolgens schroomde hij niet om een man, over wie hij uitsprak, dat er geen schuld in Hem was toch overgaf om gekruisigd te worden (als ook dit niet allemaal verzonnen is natuurlijk).
    Waarom zo koketteren met twijfel en onzekerheid? Soms is het toch duidelijk? Neem het neerschieten van de MH17. We zullen misschien de waarheid nooit kunnen achterhalen. Maar als we al beginnen met te zeggen, dat alle partijen hun eigen waarheid mogen hebben dan heeft het geen enkele zin om nog naar waarheid te zoeken.
    Je respecteert de ander niet door te zeggen: ik weet het niet zeker, jij zou ook wel eens gelijk kunnen hebben. Tolerantie is het gedogen (en respecteren) van de ander, die een andere overtuiging heeft dan jij.

    Wat wil ik bereiken met mijn reacties: Nou, ik wil jou en andere meelezers laten weten, dat er nog steeds mensen zijn, die vast geloven dat Jezus uit de dood is opgestaan en naar de hemel is gegaan en vandaar ook weer zal terugkomen. Met alle respect voor wie een andere overtuiging heeft, maar daar wordt het niet anders van.

    Groet, HK

    Like

  12. Goed Henk, omdat de ironie kennelijk aan je voorbij gaat, dán maar wat explicieter he? ´Wat gij niet wil dat u geschiedt, doet dat dan ook een ander niet’ (een Bijbelse spreuk, Tob. 4:15, die te vinden is in een boek dat de reformators uit de canon verwijderd hebben, maar dat slechts even terzijde 😉 ). Jij loopt hier en elders, in allerlei varianten, te schermen met het trilemma van C.S. Lewis. Vergis je niet, in intellectuele zin was en ben ik van mening dat het nog steeds staat als een huis. Máár, grote máár, de mens is méér dan intellect en daar is diezelfde C.S. Lewis, maar ook menig hedendaagse orthodoxe Protestant, waaronder Henk Karssenberg, een heel duidelijk voorbeeld van. Want die onderliggende logica van het trilemma, valt óók bijna één op één toe te passen op de claims van de katholieke Kerk. Toch beschouwen heel wat Protestanten de katholieke Kerk als een soort ´halfware´ Kerk, C.S. Lewis voorop. Maar hoe zou jij het vinden als ik dat jou keer op keer, licht dreigend en met het vingertje geheven, zou aanwrijven? En daar zou nog wel meer reden voor zijn dan wat jij doet, want één van de grootste contra-argumenten tegen het geloof is dat er tienduizenden Protestantse versies van het ´goede nieuws´ bestaan, die soms op subtiele puntjes, maar niet zelden ook op hoofdzaken, elkaar tegenspreken. Puur rationeel bezien zou dít probleem topprioriteit moeten hebben. Je gaat immers ook niet varen met een bootje wat lek is. En, alweer puur rationeel bezien, draagt ook Henk Karssenberg hier een persoonlijke verantwoordelijkheid in. Want Henk Karssenberg kan weliswaar niet al het leed van de wereld op zijn schouders nemen, maar hij kan best wat activiteiten ontplooien om zijn GKv nou eens te manen om ernst te maken met óf een officiële dialoog met de Kerk op te starten, óf om de katholieken dan maar rechtstreeks te bekeren van hun vermeende dwalingen. Zelfs dat laatste zou nog te verkiezen zijn dan de huidige toestand van het negeren van dit enorme probleem. Want de Reformatie was toch oorspronkelijk begonnen om, in de eerste plaats, de katholieken te ‘bekeren’.

    Maar het is dus het één of het ander; óf je past die zelote houding in eerste instantie toe op de katholieken, die kunnen dat wel hebben, óf je erkent dat je zelf ook niet helemaal doet wat je anderen aanwrijft, en dat zal dan toch tot een wat andere houding moeten leiden. Lijkt mij. Puur rationeel bezien dan. 😉

    Like

  13. Dag Anthony,

    Bij alle verschillen die er zijn tussen Rooms-katholieken en Protestanten hebben beide als grondslag de Apostolische Geloofsbelijdenis en die van Nicea, tot stand gekomen lang voor de Reformatie. De opstanding uit de dood is het centrale leerstuk van de Kerk. Voor wie het feit van de opstanding tegenspreekt is geen plaats binnen de Roomskatholieke kerk, in ieder geval niet in een ambt. Daar ben ik van overtuigd. Ga het maar eens na. In het buitenland ligt in RK kerken meestal op elke bank wel een kerkboek, maar dat zal hier ook wel zo zijn.
    De kerk wordt in de waarheid geleid door de Heilige Geest, niet door een stelsel van pausen, bisschoppen en leerbesluiten. Daar lees ik althans niet over in de Bijbel. De Heilige Schrift is overduidelijk over de opstanding van Jezus Christus uit de dood. Ik voel mij verbonden in eenheid en waarheid met iedereen, die dat belijdt of hij/zij nu Rooms-Katholiek of Protestant is. Of een kerk waar, half-waar of vals is wordt bepaald door de vraag of zo’n kerk wil vasthouden aan de waarheid zoals die beleden wordt in de Apostolische Geloofsbelijdenis, die de Bijbel naspreekt.
    Je mag wat mij betreft rustig kritiek oefenen op de GKV. Je zult vaak nog gelijk hebben ook. Het is een onvolmaakte kerk met veel eigenwijze, kortzichtige en vaak onuitstaanbare mensen. Mensen als Abraham, David, Petrus zullen we maar zeggen. Maar als de opstanding van Jezus in geding komt dan zullen we die moeten verdedigen, ook al moeten we die met de dood moeten bekopen. Gelukkig doet die situatie zich in Nederland niet voor momenteel. Maar in het verleden wel en nu ook wel elders in de wereld.

    Maar zoals gezegd: als het over de opstanding gaat zijn de RK kerk en de GKV het wel eens. We zien allemaal uit naar de wederkomst van de uit de dood herrezen Christus.

    Like

    1. Ja, dat is dus ‘cherry-picking’ en dat staat me tegen. Idealiter ben ik er als katholiek aan gehouden om de gehele leer te verdedigen als dat zo zou lopen. Het orthodox-Protestantse idee van oecumene schijnt tegenwoordig te zijn dat men grofweg ‘Nicea-Constantinopel’ moet accepteren, en daar ligt dan een rode lijn die niet overschreden mag worden, maar voor de rest; ‘anything goes’. Met andere woorden, men maakt het zichzelf erg gemakkelijk, maar om dat te compenseren hanteert men harde grenzen naar buiten toe. Ja, dan krijg je dat veroordelende vingertje.

      Like

  14. ..”het trilemma van C.S. Lewis”…

    Het probleem is dat hij een bekende drogreden (false dilemma) gebruikt door te doen alsof er slechts drie keuzemogelijkheden zijn. Klassieke propagandatechniek.

    Een bekende apologetische verdediging. Je plaatst drie begrippen bij een persoon en redeneert naar het gewenste woord.
    Bij Jezus komen ze aanzetten met lord (Here-God), liar (leugenaar) of lunatic (idioot). Deze keuze opties kom je tegen in de Alpha-cursus, bij Tim Keller en nog vele anderen. Nu is het een zeer slechte vorm van verdedigen want vrijwel alles rond de historiciteit van Jezus is aanvechtbaar en met een simpele truc ben je er niet. Je kan er ook een quadrilemma van maken.

    Voeg er een vierde optie legend (legende) aan toe.

    Geliked door 1 persoon

    1. Die optie voldoet niet want die verplaatst alleen maar het probleem. Het hele idee achter het trilemma is het ontkrachten van de optie ‘wijsheidsleraar’. Als al dertig jaar na je dood je onderwijs dusdanig vervormd is dat zelfs mensen die het rechtstreeks gevolgd hebben indertijd, je vergoddelijken en daarvoor bereid zijn om martelaar te worden, dan heb je behoorlijk in je wijsheidsonderwijs gefaald en mag je rustig een charlatan genoemd worden.

      Like

  15. Dag Grobbo,

    Kennelijk hang jij die vierde optie aan: het evangelie is een mythe, gebaseerd op een al dan niet bestaan hebbende figuur Jezus.
    De eerste evangeliën verschenen al in de tijd, dat nog veel mensen, die Jezus hadden meegemaakt nog in leven waren, c.q. konden verklaren dat deze Jezus nooit geleefd had. Denk b.v. aan het evangelie van Lucas, die alles naar hij zelf zegt goed nagegaan heeft, maar in deze optie dus een fantast en bedrieger was.
    Overigens waardeer ik in jouw standpunt dat je er niet omheen draait, maar onomwonden verklaart, dat het allemaal onzin is wat de evangeliën schrijven. Maar dan zul je nog wel een plausibele verklaring moeten hebben voor wat ik net schreef. Vooralsnog houd ik het er maar op, dat het gewoon waar is, wat de evangeliën ons meedelen.

    PS: ik kan mij niet herinneren jouw naam op Freethinker.nl tegengekomen te zijn.

    Like

  16. De eerste 20 jaar na Jezus dood hoor je of lees je niets over Jezus. Daarna wat vage verwijzingen van Paulus. Als Marcus pas 40 jaar (laat het aantal jaren even goed doordringen) na de dood van Jezus zijn evangelie begint te schrijven kun je wel nagaan dat daar veel duimzuigerij aan te pas is gekomen. Lucas en Matheus hebben daar met de verhalen van Marcus voor zich een jaar of 15 later wat wonderen en zowaar de opstanding en de maagdelijke geboorte aan toegevoegd. Dat die Lucas dat vergeten kon (sarcasme). Johannes draagt daar 20 jaar later zijn verhaaltjes aan bij. Zo worden dus legendes geboren.

    Geliked door 2 people

    1. Het dateren van de Evangeliëen is geen exacte wetenschap, vooronderstellingen spelen daarin een rol, zowel pro- als contra, iets waar de toenmalige kardinaal Ratzinger bijna dertig jaar geleden al fijntjes op wees: http://www.firstthings.com/web-exclusives/2008/04/biblical-interpretation-in-cri
      Maar voor de ‘legende’-optie doet dat er niet zoveel toe. Het beeld dat uit de gezamelijke verklaringen van Tacitus, Suetonius en Plinius naar voren komt, is dat Christenen al vanaf de jaren ’40 botsten met de Romeinse autoriteiten en dat de vermeende Goddelijke claims van Christus daar een rol in speelden. Slecht wijsheidsonderwijs dus als het al zo vroeg zou zijn misgegaan.

      Like

  19. Beste Henk, maar ook GROBBO, Anthony en anderen,
    Altijd weer fascinerend om te merken dat diverse reacties op een blog post niet meer zo lijken te gaan over de blog post zelf. Maargoed, misschien moet ik dat maar accepteren. Mijn post is er uit, nu tijd om met interesse naar jullie “mini-posts” te luisteren…
    Ik richt mijn verhaal in eerste instantie aan Henk, maar omdat ik goede punten in GROBBO’s en Anthony’s reacties zag, meng ik die er ook in:
    Henk, ik begrijp dat de opstanding voor jou een fundamenteel punt is. Misschien had je het ergens stiekem gehoopt dat het de hoofdrol in mijn post kreeg? Met jouw interpretatie?
    Technisch gezien moet ik je gelijk geven met je uitspraak: ‘Jezus is wel opgestaan of Hij is niet opgestaan.’ Waar ik het niet met je eens ben is dat ik moet kiezen. Ik kan het niet.
    Jij doet het voorkomen alsof de Bijbel de absolute waarheid is (helemaal wit) of een grove leugen (helemaal zwart). Het is m.i. grijs.
    Laat ik, net als jij een voorbeeld geven. Het is inmiddels bijna 20 jaar geleden dat princes Diana overleed in een auto ongeluk. Er zijn talloze theorieën van ‘simpele pech’, tot ‘dronkenschap van bestuurder’, ‘moord’, ‘ontwijking van paparazzi’s’ tot de meest bizarre ‘complot theorieën’. Ruim 12 jaar na de gebeurtenis negeert de rechtbank eerdere conclusies en komt met een vonnis…
    Moet je voorstellen dat jij vandaag de dag voor het eerst iets (terloops) in een boek gaat schrijven over de gebeurtenis. Je was in leven, maar je was er niet bij, maar hebt er over gehoord, al is dat met name van de grootste Diana fans, verder niets gelezen, geen internet research gedaan. Jij als individu schrijft een brief aan mensen in Thessalonica, waar de inhoud met name gaat over het bezoek van je vriend Timoteus en hoe jij de problemen in Thessalonica ziet… oja, en terloops noem je ook nog wat van jouw gezichtspunten op de situatie princes Diana… je herhaalt dit in de volgende jaren een paar keer, ook naar andere steden of regios.
    Nog weer een grove 20 jaar later gaan wat andere Diana fans, deels uit eigen herinnering, deels aan de hand van jouw werk wat meer schrijven over de gebeurtenis. Sommigen waren er bij, anderen interviewen wat andere fans en vrienden die er bij waren of Diana goed kenden. Natuurlijk komt het nodige overeen, maar er is ook een soort van “evolutie” in het verhaal te ontdekken, waarbij er langzaam maar zeker meer bij lijkt te komen. De een vond het verhaal van de pararazzi’s belangrijk te noemen, een ander zag wel wat in die complot theorie… De mensen die het ooit bewust meemaakten zijn inmiddels 50-60+ jr. Oja, enne, elk bovengenoemd boek werd in een oplage van 1 exemplaar uitgegeven. Vergeet even de boekdrukkunst met uitgaves van duizenden kopieën. Niet iedereen had dat ene exemplaar zeg maar…
    En dan spoelen we het hele verhaal 2000 jaar vooruit. Jouw boeken en die van de anderen zijn inmiddels honderden keren overgeschreven. Met de hand. Het is inmiddels het jaar 4016. En dan MOET ik kiezen? Of het moord was of niet. Of toch gewoon pech.
    Voor mij is het verhaal grijs. Het heeft z’n eigen loop gekregen en er is zoveel gebeurd sinds die tijd. Maar belangrijker: Ik vraag me af waarom ik MOET kiezen en hoe het bevestigen of ontkennen er van mijn leven zal beïnvloeden. Ik ben misschien een nuchtere en praktische jongen en heb dus beide opties al een keer oprecht geprobeerd, maar zag eigenlijk geen resultaat, geen verschil. Toen dacht ik: Vergeet de zogenaamde feiten, wat betekent het eigenlijk? Voor mij? Vandaag de dag? Nou, dat kun je dus hierboven in de originele post lezen…

    Mvg
    Divine Decay

    PS.
    Oja, er zijn uiteraard verschillen. Moord gebeurd nog steeds, en vindt helaas elke dag plaats op deze wereld. Opstanding uit de dood hoor je wat minder over. Princes Diana heeft vandaag de dag wel wat minder fans dan Jezus. Dat dan wel.

    Geliked door 1 persoon

    1. @DD
      In reactie op je PS: des te opmerkelijker, dat bijna 2000 jaar na dato in een blog deze zo bijzondere en onwaarschijnlijke gebeurtenis met de meeste kracht wordt ontkend en tegengesproken. Iedereen kan toch eigenlijk wel bedenken, dat mensen die zo’n onwaarschijnlijk verhaal geloven niet helemaal sporen. Waarom zouden deze waandenkbeelden zo serieus genomen moeten worden?

      Like

      1. @Henk, je kunt een bepaalde kunstvorm niet begrijpen, soit. Maar als hij nou al een paar keer verduidelijkt hoe hij er in staat, namelijk hij niet weet wat hij ermee moet, ervoor of ertegen kiezen, dan is dat toch wel een sleutel voor het interpreteren van deze blog lijkt me zo.

        Like

  20. Maar goed, het is ook niet iets vreemds. Augustinus zei al dat hij het Evangelie niet geloofd zou hebben als hij de Kerk niet zag. Dat is eigenlijk een heel beknopte geloofsgetuigenis, die ik interpreteer als dat geloof, ongeloof en twijfel uiteindelijk toch te maken hebben met wat zich in het hier en nu afspeelt.

    Like

  21. Dat de spiegel die absolute waarheid zou suggereren… zo heb ik het nooit gelezen. Dit is 1 van mijn lievelingsteksten, juist omdat het, wat mij betreft, een stuk mysterie erkent. Zit er achter de spiegel enkel leegte? Wie weet.. Zijn we in staat om de spiegel in stukjes te laten vallen en meer te weten? Volgens mij niet. Misschien is dat niet erg. We kunnen elkaar in elk geval nu vast houden. Dat is verre van leeg voor mij!

    Geliked door 2 people

  22. Hi Annemieke

    Geweldige reactie, bedankt!
    Leuk he? Je lievelingstekst eens wat anders lezen? 😉
    Wie weet, niets is wat het lijkt, de tekst lijkt inderdaad het mysterie te erkennen (al zou “het mysterie” volgens dezelfde schrijver ook onthult zijn?).

    Ik denk dat we met onze eigen achtergrond en opvattingen naar “de wereld” of “religie” kijken. En, wonderbaarlijk genoeg, lijkt de God die we dan zien vaak wel erg veel op onze opvattingen, meningen, interpretaties en wereldbeeld. (Natuurlijk wordt er dan door sommigen “nee” geroepen en met ferme hand de Bijbel hoog gehouden, maar hoe lezen duizenden denominaties die verschillend? I rest my case)

    Natuurlijk is mijn post ook maar ‘een interpretatie’… Je hoeft maar wat om je heen te kijken (of wat reacties hierboven te lezen ;-)) om te zien dat een interpretatie al heel gauw als absolute waarheid gezien wordt. Dat bedoelde ik een beetje. Maar zelfs ronddraaien in mysterie, en soort van zwelgen in twijfel en niet zeker weten (wat ik ook veel doe) kan zo’n absolute waarheid op zich worden, toch? (wijzend naar mezelf).

    Ook dat er leegte achter zit, is natuurlijk weer mijn gekleurde kijk op de dingen. Ik zie hem vanuit de lijn van de vrucht, de 10 geboden, offers, heilige der heilige, etc waar ik in “magisch pasen deel 1” over schreef. Een spiegel weerhoudt ons van het zien wat er achter zit. Het is weer een soort gebod als dat we niet achter het gordijn mogen kijken… zoals bij het heilige der heilige (waar ook leegte achter zat).

    Ja ik geloof ook in elkaar vasthouden. Ik denk zelf dat het dieper wordt als je de leegte, tekortkomingen en moeite niet negeert, maar eerlijk erkent en toelaat. Dat brengt niet de hemel of het volmaakte geluk, al denk ik wel dat je ook daar naast de andere emoties meer van kunt proeven. Lief en leed delen zeg maar.

    Mvg
    Divine Decay

    P.S.
    Ik weet dat jij ook in het Engels post. Wist je dat de Engelstalige New Life Version je lievelingstekst vertaalt met ‘looking in a broken mirror’?

    Geliked door 2 people

  23. Aah, mooi dat van die ‘broken mirror’. Dat wist ik niet! Okay, laten we dan maar ieder een scherfje meedragen en kijken of ze een beetje in elkaar passen hier en daar.

    Goeie zelfrelativering van jou dat twijfelen ook weer een ‘waarheid’ kan worden.
    Jouw veronderstelling dat er achter dit alles niet meer dan leegte is, en mijn veronderstelling dat dat er wel zou zijn, ze zijn beiden even waardevol en ook even subjectief. Uiteindelijk kunnen we enkel bouwen op onze eigen waarnemingen en ervaringen.

    (Als ik een positief en persoonlijk betrokken God meen te herkennen, is dat dan omdat ik zo ben voorgeprogrammeerd, of omdat ik het zo graag wil, of hoor ik inderdaad een echo van een diepere werkelijkheid? Ik hoop dat laatste, maar wie zal het zeggen?)

    Wel kunnen we luisteren en leren van elkaar. Als we tot verschillende conclusies komen, laat er dan in elk geval dat stuk zelfrelativering zijn en respect voor de ander. Dat maakt het er in het hier en in het nu een stuk prettiger op. Dat durf ik wel als waarheid aan te dragen. 🙂

    Geliked door 2 people

  24. Wat ik raar vind is dat er ‘ten tijde’ dat ene Jezus leefde er verschillende Joodse en Romeinse schrijvers actief waren die bekend waren en of banden hadden met het huidige Israël.
    Waarom hebben die geen letter over hem geschreven er is alleen over hem geschreven van horen zeggen?

    Willem

    Like

  25. WP,

    Dat is nu precies het punt Willem, dat komt omdat er niets was om over te schrijven. Dat Marcus pas 40 jaar na zijn dood als eerste die verhaaltjes begon te schrijven zegt toch genoeg. Verzinsels, verzinsels en nog eens verzinsels (zie mijn eerdere reactie).

    Like

  26. Dát er volgelingen waren van Jezus, die volgens de Romeinen voor onrust zorgden in de eerste eeuw, is wel buiten kijf vastgelegd door Tacitus, Suetonius, Plinius minor en de geromaniseerde Jood Flavius Josephus. Wat je verder voor conclusies aan die bronnen verbindt, dat is weer een andere zaak.

    Like

  28. Dat er paar schrijvers wat vermeld hebben over een opkomende religieuze stroming is heel wat anders dan de kletskoek die ze een halve eeuw later over ene Jezus uit de dikke duim zogen.

    Hierbij een opsomming van de volgende schrijvers die leefden tijdens, of binnen een eeuw na de tijd waarvan beweerd wordt dat Jezus daarin leefde.

    Josephus — Silius Italicus — Philo-Judeas — Statius — Seneca — Ptolemy — Plinius de Oudere — Appianus — Arrianus — Phlegon — Petronius — Phaedrus — Dion Pruseus — Valerius Maximus — Paterculus — Lucianus — Suetonius — Pausanias — Juvenal — Florus Lucius – Martial — Quintius Curtius — Persius — Aulus Gellius — Plutarchus — Dio Chrystosomus — Plinius de Jongere –Columella — Tacitus — Valerius Flaccus –Justus van Siberius –Damis –Apollonius — Favorinus –Quintilian — Lysias — Lucanus — Pomponius Mela — Epictetus — Appion van Alexandria — Hermogonus — Theon van Smyrna

    Er is voldoende van het werk van bovenstaande auteurs overgeleverd om een complete bibliotheek te vormen. Toch is er in deze hele massa van Joodse en heidense literatuur, met uitzondering van twee vervalste passages in het werk van een joodse auteur, en twee betwiste passages in het werk van Romeinse schrijvers, geen enkele vermelding van Jezus Christus te vinden.

    Dat zegt toch wel genoeg.

    Geliked door 1 persoon

    1. Vergeleken met wat dan precies? Rodney Stark schat dat er in het jaar 100 ongeveer 8000 Christenen in het Romeinse rijk waren, en dat dan op een bevolking van pakweg 40-50 miljoen. Volgens normale historische criteria, is het leven van Jezus naar verhouding het meest nauwkeurig beschreven leven uit de oudheid. De eerste biografie van Alexander de Grote verscheen bijvoorbeeld pas 400 jaar na zijn dood, toch wordt die niet als volslagen onbetrouwbaar geacht.

      Like

  29. Het is maar hoe je het bekijkt. Volgens de Heilige Schrift ( en nu bedoel ik het aloude Testament, dat al klaar was 150 jaar voor Christus) zou de Messias niet komen met vertoon van macht of aanzien. Zijn geboorte, zoals beschreven door Lucas wijst daar al op.
    De Joden verwachtten inderdaad een heel andere Messias, die de Romeinen het land uit zou jagen en het aardse Joodse rijk in ere zou herstellen, uiteraard onder het gezag van de toenmalige leiders, het Sanhedrin. Maar Jezus kwam niet om een aards rijk te vestigen en mensen alleen voor dit leven gelukkig te maken. Hij kwam om mensen, die in Hem geloven te redden van de zonde. En als teken, dat Hij inderdaad van God kwam en macht had om zonden te vergeven genas Hij ook mensen en wekte sommigen op uit de dood. Overigens was dat maar een tijdelijke verlossing, want deze mensen zijn later toch gestorven. Jezus is de enige (tot nu toe) die is opgewekt en niet weer gestorven is.
    Toen Jezus was oogestaan vertoonde Hij zich niet meer triomfantelijk aan Pilatus of aan de Farizeeën, die het praatje de wereld in stuurden, dat zijn lichaam was gestolen. (Waarom deden zij geen opsporingen trouwens?).
    Jezus wil in deze bedeling, dat mensen vrijwillig in Hem geloven, niet door dwang. Wie blijft volharden in ongeloof zal Hem ook niet meer zien. Tot zijn verschijning op de jongste dag.
    Aldus het Woord van God.
    Er zijn veel mensen, die het Woord van God naast zich neerleggen, bijvoorbeeld door te stellen dat het allemaal ‘uit de duim gezogen’ is. Tot het historische bestaan van Jezus als mens toe, hoewel de meeste mensen, ook ongelovigen dat laatste wel te ver gaat. Het evangelie is voor de meeste Joden aanstootgevend en voor veel niet-Joden van vroeger en nu een dwaasheid.
    Maar degenen, die geloven trekken zich hier niets van aan en blijven geloven, dat Jezus terugkomt om offer alle mensen te oordelen, de levenden en de doden. Wanneer? Dat weet niemand. Maar dàt het gebeurt is voor de gelovigen zeker.

    Dus dat er buiten de bijbel om heel weinig of niets over Hem geschreven is, zegt voor gelovigen niets.

    Als je maar lang genoeg volhoudt dat de evangeliën verzonnen zijn ga het het vanzelf geloven. Misschien zelfs tegen beter weten in.

    Like

  30. Als je maar lang genoeg volhoud dat de evangeliën het woord van een god zijn ga je het vanzelf geloven.
    Zeer waarschijnlijk tegen beter weten in.

    Like

  31. Henk is een beetje sneu. Hij kan enkel maar evangeliseren. Hij draait steeds maar weer dezelfde grijs gedraaide plaat af. Hij sluit zijn ogen en oren af voor alles wat zijn geloof aantast. Cognitieve dissonantie noemen ze dat.

    Like

  32. Ach ik kan hem wel volgen hoor, als je leven al zo lang als bij hem in je geloof zit is het ondoenlijk om het te verlaten. Al die moeite voor niets.
    Gelukkig had ik op jonge leeftijd door dat goden vooral, en zeer waarschijnlijk alleen maar, tussen de oren van mensen bestaan.

    Like

  33. Er is geen enkele serieuze historicus, die de bijbel als een betrouwbaar historisch document beschouwd. Dat er dan zoveel mensen nog achter dat Jezus sprookje aanhollen heeft iets met de geindoctrineerde opvoeding van kinderen te maken, zodat het als een virus van ouders op onschuldige kinderen wordt overgedragen. Gelukkig is er langzaam een kentering te bemerken in het blinde christelijke geloof, naar ietsisme. agnosticisme en atheisme. De Islam loopt helaas nog een paar honderd jaar achter. Die zitten nog in hun “alle anders denkenden moeten dood” periode. Was de inquisitie bij de katholieken destijds ook niet zoiets? Alle ketters op de brandstapel?

    Like

  34. Weet je GROBBO, dit soort zaken raken helemaal niet de kwestie van geloof/ongeloof en zijn vooral erg kinderachtig, daar heeft mgr. Barron een prima punt: https://www.youtube.com/watch?v=Xe5kVw9JsYI

    Niet alle geschriften in de Bijbel zijn historisch van aard, maar die het wél zijn, worden weldegelijk als belangrijke getuigen van dat tijdsgewricht gezien, dat zal ook een hyperscepticus onmiddelijk erkennen. Het is simpelweg een anachronisme om historiografische criteria die na von Ranke zijn ontstaan, toe te passen op de Bijbel, of van mijn part op het werk van Herodotus. Idem dito voor die andere zaken. Je kunt kinderen niet ‘neutraal’ opvoeden en de Inquisitie was in de tijd waarin ze ontstond waarschijnlijk een van de meest verlichte instituten die er te vinden waren. Een graduele verbetering ten opzichte van de toen beschikbare alternatieven (lynchpartijen of in het geval van Spanje; ‘bijltjesdag’). Als jij toen door je omgeving als een beetje een vreemde vogel werd beschouwd, maar geen plannen had om de bestaande maatschappelijke orde omver te werpen, dan was de Inquisitie je grootste vriend. Het is heel ironisch, en tegelijkertijd ook wel weer mooi, dat de afschuw die de Inquisitie nú oproept, eigenlijk voortkomt uit dezelfde gedachte waaruit ze toén ontstaan is: ‘hoe gaan we gewetensvol met dissentie om’.

    En zeker; het Christendom zit in onze contreien in een crisis, al denk ik dat we alweer over het dieptepunt heen zijn. Maar anno nu kunnen we wel stellen dat ontkerkelijking slechts een symptoom is van een veel breder verval; de ineenstorting van het maatschappelijk middenveld. Francis Fukuyama gaf goed de sfeer van de jaren ’90 weer; ‘the end of history’ zou zijn bereikt, de seculiere democratie zou haar logische voleinding zijn. Van die optimistische sfeer is niets meer over.

    Like

Geef een reactie op Anthony Ruijtenbeek Reactie annuleren